نام :آب درمانی
نویسنده:علی نقوی پور
حجم:0.3  مگابایت
صفحات:42
فرمت:pdf
زبان: فارسی
توضیحات:آب درمانی یا هیدروتراپی به معنای درمان امراض به وسیله آب است که توسط قبایل بدوی و نیز ملل متمدن به کار می‌رفته است. در مورد این موضوع اغراق زیادی شده است و نوشیدن آب زیاد در پزشکی در بیماریهای معدودی مانند سنگ کلیه، اسهال یا گرمازدگی توصیه شده است و فقط موجب جبران آب از دست رفته و ترقیق ادرار می‌شود. از زمانی که به یاد می آید، هم قبایل بدوی و هم ملل متمدن آب را برای درمان به کار می گرفتند. حتی حیوانات وحشی و اهلی دریافته اند، زمانی که بیمار می شوند، باید آب بیاشامند.مصرف صحیح آب نه تنها تندرستی ما را حفظ می کند، بلکه در صورت از دست رفتن تندرستی یا بروز اختلال در آن از طریق پاکسازی مواد زاید از بدن، آن را باز می گرداند.در این روش درمان، به بدن اجازه داده می‌شود تا با پیاده کردن ساختار از پایین به بالا، خود را مانند روزی که پا به جهان نهاده، بازسازی و از همه‌ی بیماری‌ها و نارسایی‌ها پاکسازی نماید. در حالت عادی، ساختار بدن از بالا به پایین است یعنی:
1ـ از راه دهان خوراک دریافت می‌کند.
2ـ مواد سودمند را جدا می‌کند.
3ـ چربی‌ها و یا قند اضافه و برخی دیگر از مواد زائد را در جاهای خالی بدن مانند پیرامون شکم، زیر پوست سر، پیرامون قلب و ..ذخیره می‌کند.
4ـ دیگر مواد زائد را از راه روده‌ بیرون می‌کند؛ ولی در مکانیسم از پایین به بالا، چون بدن جز آب چیزی دریافت نمی‌کند، برای تأمین انرژی برای زنده ماندن، خود را بررسی و ذخیره‌های سودمند و ناسودمند را برای مصرف فراخوانی می‌کند. آنچه سودمند بداند می‌سوزاند و آنچه زیان‌آور بداند، از راه دهان به صورت خلط بیرون می‌ریزد؛ به همین دلیل آب دهان به صورت چسبناک و کشدار می‌شود که بایستی بیرون ریخته شود. در این روش، از یک سو غذای کافی برای ادامه‌ی زندگی میکرب‌ها، باکتری‌ها و یا سلول‌های سرطان به آنها نمی‌رسد و از سوی دیگر بدن برای زنده ماندن، با همه‌ی توان هر چه را در جای جای خود پیدا کند به عنوان غذا شناسایی می‌کند.